لجبازی کودکان

لجبازی کودکان

 

یکی از چیز هایی که مادران از آن بسیار رنج میبرند ، لجبازی کودکشان است.

این موضوع با دانستن علل و دلایل لجبازی کودک حل میشود ، زیرا که این موضوع به راحتی قابل حل است.

به موارد مختلف عوامل غیر محیطی و محیطی در مقاله چرا کودکان ما لجبازی میکنند؟ در سایت راه کار پرداختیم.

اکنون میخواهیم یک به یک آن موارد را به تفصیل بیان کنیم و دلایل لجبازی کودک خود را بهتر متوجه شویم.

عوامل غیر محیطی

طبیعت کودک

کودک در سنین دو تا سه سالگی به طور طبیعی لجباز می شوند و در مقابل دخالت های والدین و اطرافیان مقاومت می کنند .

این مقاومت به دلیل دفاع از امیال ، کسب استقلال و سنجش واکنش والدین است ، چنان که کودک با مشاده واکنش های هیجانی و غیر منطقی والدین ،

رفتاری نشان می دهد که در نگاه بزرگ ترها لج بازی جلوه می کند .

در این موقعیت اگر والدین هم مقابله به مثل لجبازی کودک خود کنند و بخواهند با زور و فشار رفتار کودک شان را اصلاح کنند ، لج بازی طبیعی و مختص سن کودک کم کم تبدیل به عادت میشود و تا بزرگ سالی ادامه خواهد داشت و میشود یک کودک لجباز

لجبازی کودک، یکی از ویژگی های مراحل رشد در کودک است و هم زمان با شکل گیری (من) در او به وجود می آید و با طی مراحل رشد، لجازی کودک کمرنگ تر میشود .

کودک در این سنین شروع به کشف خود و محیط اطرافش می کند و توجه اش فقط به خود است و به دلیل محدود بودن ظرفیت شناختی اش ، نمی تواند خود را جای دیگران بگذراد.

بعضی پدر و مادرها بدون آنکه تعریف دقیق لجبازی را بدانند ، روی رفتار کودک برچسب لج بازی می زنند .

آنچه ما لجبازی کودک میدانیم ، عبارت است از : نافرمانی کودک از خواسته ای پدر ومادر و سرپیچی از درخواست هایی که حتی ممکن است مورد علاقه کودک باشد ،

• آسیب رساندن به خود ،

• گریه کردن ،

• فریاد کشیدن ،

• ناسزا گفتن ،

• غذا نخوردن شکستن وسایل ،

• بی نظمی و امثالهم است .

بنابراین لجبازی کودک، که بین دو تا سه سالگی در آن مشاهده می کنیم ، طبیعی است و جزو ویژگی های مراحل رشد آن است و اختلال به شمار نمی آید.

بیماری های مداوم

وقتی کودک بیمار میشود ، معمولا در کانون توجه والدین و اطرافیان قرار می گیرد و محبت و نوازش بسیار دریافت می کند.

حال اگر کودکی به دفعات بیمار شود و هر بار به او توجه فراوانی شود ، کم کم به ناله کردن و رسیدگی فوری به درخواست هایش عادت می کند و تبدیل به کودکی لجباز می گردد.

نکته این جاست که والدین باید دقت داشته باشند به واکنش های خودشان در اتفاقات ، همانطور که خواندید به همین راحتی میشود فرزندمان تبدیل به یک کودک لجباز شود .

رژیم غذایی ، خواب نامناسب

می توان از شیوه غذا خوردن کودک به رابطه اش با محیط اطراف پی برد.

کودکان معمولا کوچک ترین اعتراض و ناراحتی را نخست در نحوه غذا خوردن شان نشان میدهند .

روش های نادرست والدین در تغذیه کودک از مهم ترین دلایل بدغذایی کودکان است .

حساسیت بیش از حد روزی غذا خوردن کودک و به زور غذا دادن به او موجب لجبازی کودک و خودداری بیشتر کودک از خوردن می شود.

همچنین تحقیقات نشان می دهد که کودکان نیز مانند بزرگ سالان ، اگر خواب کافی و به هنگام نداشته باشند ، بد خلق می شوند .

بنابراین گاهی لجبازی کودک ، تنها به دلیل نداشتن خواب کافی و راحت است.

بازی

بازی ، یکی از نیاز های طبیعی دوران کودکی بوده وهست .

مطالعه تاریخ تمدن ها نشان میدهد که والدین از عامل بازی برای تربیت و رشد فرزندان استفاده کرده اند .

افزون بر تمدن ها ، میتوان به مکاتب فکری و دینی رجوع کرد ، خاصه مکتب اسلام که باب وسیعی برای عامل بازی در رشد کودکان باز کرده است.

بنابراین بازی ، نیازی اساسی در رشد کوودک است و در صورتی که کودک نتواند شرایط بازی کردن را به دست آورد، مشکلات مختلف جسمی و روانی برای او و خانواده اش پدید می آید که یکی از آنها لجبازی کودک است ،

چنان که به صورت رفتاری اجتماعی از خود بروز میدهد.

اختلال های عصبی

برخی مطالعات نشان داده اند آسیب به برخی نقاط مغزی موجب مشکلات جدی در رفتار کودک میشود .

مقدار غیر طبیعی برخی ترکیبات شیمیایی مغز در انتقال دهنده های عصبی وعدم تعادل مواد شیمیایی موجب میشود که پیام های فرستده شده از مغز به خوبی منتقل نشود

و منجر به ظهور علایم اختلال لجبازی کودک و نافرمانی یا سایر بیماری های عصبی ،

• مانند بیش فعالی ،

• کم توجهی ،

• اختلال یادگیری ،

• افسردگی و اختلال های اضطرابی شود که به مشکلات رفتاری کودکان دامن میزند.

محققان عدم تعادل مواد بیوشیمیایی مغز ، مانند سروتونین را در ایجاد اختلال لجبازی کودک موثر مدانند .

طبیعت و سرشت این کودکان نسبت به هم سالان شان سخت تر و انعطاف پذیر تر است و همین امر موجب میشود که اغلب به راحتی و به سرعت از بزرگ تر های خود اطاعت نکنند،

و بر خواسته های خودشان اصرار ورزند و برای رسیدن به اهدافشان ، هر چند غیر منطفی، پافشاری کنند .

همچنین کودک لجباز با مشکل بیش فعالی مواجه باشد، مخالفت جدی و سرسختی او شدیدتر میشود و با اطرافیان خود مشکلات و برخوردهای بیشتری خواهد داشت .

کودکان بیش فعال از هم سالان خود پر تحرک تر و شلوغ تر هستند .

اگر همراه با بیش فعالی ، کم توجهی نیز داشته باشند ، به گفته های والدین و مربیان خود توجهی نمی کنند و هنگام گوش دادن به صحبت های مربی یا معلم خود بی توجه و هواس پرت اند.

اگرچه پیش فعالی و لجبازی دو پدیده مجزا از هم هستند ، اما در اغلب موارد این دو مشکل رفتاری با هم همراه میشوند؛

به طوری که کودک لجباز و سرسخت معمولا بیش فعال هم هست.

هنگامی که این دو اختلال باهم همراه میشود ، قطعا مشکلات رفتاری کودک حادتر و تربیت او برای والدین دشوار تر میشود.

روان شناسان معتقدند اختلال لج بازی کودک و نافرمانی گاهی همراه با یک یا چند اختلال دیگر ، مانند افسردگی ، دو قطبی مانیک ، بیش فعالی ، کم توجهی ، مشکلات یادگیری ، اختلال های ارتباطی ، اضطرابی و سازگاری مشاهده می شود.

زمانی که این اختلال همراه با افسردگی باشد ،این کودکان تحریک پذیری فزاینده ای دارند .

احساس خشم مستمر

گرایش به واکنش به رویدادها یا سرزنش کردن دیگران به خاطر بدرفتاری ها و اشتباهات خودشان وهمچنین احساس ناکامی مبالغه آمیز از ویژگی های این کودکان است که همراه با اختلال لج بازی کودک دیده میشود .

علاوه بر اختلال های رفتاری وعاطفی ، وضعیت جسمی مانند خستگی و گرسنگی ، فشار سنگین درس و ساعات طولانی مدرسه و کلاس های جنبی نیز در لجبازی کودک و بدرفتاری آن موثر است .

• مواردی ، مانند اختلالات بیوشیمیایی ،

• مصرف برخی داروها ،

• خستگی ،

• گرسنگی ،

• تشنگی ،

• کم خوابی ،

• ضعف جسمانی ،

• بیش فعالی

• و کمبود توجه

و همچنین اختلال های یادگیری از جمله عومل موثر بر اعصاب و عملکرد غدد هستند که موجب بروز رفتارهای لجوجانه و منفی در کودک میشود .

اساس چنین لجاجتی با لجبازی طبیعی کودک متفاوت است و باید رفع و درمان شود.

 

برای استفاده بیشتر از این مطالب میتوانید به سایت راه کار مراجعه بفرمایید.

 

منبع:https://rahkaraq.ir/%d9%84%d8%ac%d8%a8%d8%a7%d8%b2%db%8c-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86/